Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Bork

1. Quae cum dixisset, finem ille.
2. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
3. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
4. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
5. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;

Dum enim in una virtute sic omnia esse voluerunt, ut eam rerum selectione expoliarent nec ei quicquam, aut unde oriretur, darent, aut ubi niteretur, virtutem ipsam, quam amplexabantur, sustulerunt.

Duo Reges: constructio interrete.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Quonam modo?

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Ita credo.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Si longus, levis.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Praeclare hoc quidem.

Illa tamen simplicia, vestra versuta.

• Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
• Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
• Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
• Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum
munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro
et tibi tam propinquo respondeat.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior
potest.