Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quare ad ea primum, si videtur;

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur,
unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum,
quae sunt aut animi aut corporis;

Chrysippus autem exponens differentias animantium ait alias
earum corpore excellere, alias autem animo, non nullas
valere utraque re;

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quaerimus enim finem bonorum. Duo Reges: constructio interrete. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Rationis enim perfectio est virtus;
Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;
Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
At iam decimum annum in spelunca iacet.

Bork: Ut aliquid scire se gaudeant?
Bork: An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Quid de Pythagora? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Facillimum id quidem est, inquam. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Quod idem Peripatetici non tenent, quibus dicendum est, quae et honesta actio sit et sine dolore, eam magis esse expetendam, quam si esset eadem actio cum dolore.