Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Murenam te accusante defenderem. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Ratio quidem vestra sic cogit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Bork: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Tu quidem reddes;: Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
Qui convenit?: Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Bork: Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Ratio quidem vestra sic cogit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere.
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Iam enim adesse poterit.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

An, si id probas, fieri ita posse negas, ut ii, qui virtutis
compotes sint, etiam malis quibusdam affecti beati sint?

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Iam in altera philosophiae parte.

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.