Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Duo Reges: constructio interrete. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Tu quidem reddes;

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Non semper, inquam;

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Bork

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ego vero isti, inquam, permitto. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Non potes, nisi retexueris illa. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Itaque ab his ordiamur. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

• Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
• Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
• Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.

1. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
2. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
3. Bork

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Hunc vos beatum;