Idemne, quod iucunde?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed memento te, quae nos sentiamus, omnia probare, nisi quod verbis aliter utamur, mihi autem vestrorum nihil probari. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?

Nam si pravitatem inminutionemque corporis propter se fugiendam putamus, cur non etiam, ac fortasse magis, propter se formae dignitatem sequamur?

Bork: Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Memini vero, inquam;: Quid enim possumus hoc agere divinius?
Bork: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Sit sane ista voluptas.: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Quare conare, quaeso.: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Sed ego in hoc resisto;
Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis
summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque
corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Ac tamen hic mallet non dolere. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Et nemo nimium beatus est; Nihil ad rem! Ne sit sane; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?