Venit ad extremum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Duo Reges: constructio interrete. Age, inquies, ista parva sunt. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Chrysippus autem exponens differentias animantium ait alias earum corpore excellere, alias autem animo, non nullas valere utraque re; Bork Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.

Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum
atque honestum, unde officii, unde agendi principlum
nascatur non reperietis.

Gerendus est mos, modo recte sentiat.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quippe: habes enim a rhetoribus; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Satis est ad hoc responsum.
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Quid ad utilitatem tantae pecuniae?
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria;

Physicae quoque non sine causa tributus idem est honos, propterea quod, qui convenienter naturae victurus sit, ei proficiscendum est ab omni mundo atque ab eius procuratione.

Num quid tale Democritus?: Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Si quae forte-possumus.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Qui convenit?: Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Sint ista Graecorum;: Non est igitur voluptas bonum.