Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Satis est ad hoc responsum. Duo Reges: constructio interrete. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Bork: Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Bork: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Bork: Tu quidem reddes;
Bork: Eadem nunc mea adversum te oratio est.
At certe gravius.: Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Quis istud possit, inquit, negare? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Bork Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Hoc est non dividere, sed frangere. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis perfruatur.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Est, ut dicis, inquam.

Id est enim, de quo quaerimus.
Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere
sapienti, mala meminisse non oportere?

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in
cena quidem posse videamur?