Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Hoc tu nunc in illo probas. Tria genera bonorum; Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Magna laus. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
At enim sequor utilitatem.
Quae est igitur causa istarum angustiarum?
Iam enim adesse poterit.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Erat enim Polemonis.: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Ita credo.: Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Haeret in salebra.: Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Bork: Haec dicuntur inconstantissime.
Bork: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Dat enim intervalla et relaxat. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Bonum integritas corporis: misera debilitas. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Si longus, levis dictata sunt.
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Itaque contra est, ac dicitis;
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte
natura per se esse expetenda.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.