Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summus dolor plures dies manere non potest? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Duo Reges: constructio interrete. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Stoici scilicet.

Primum quid tu dicis breve? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Eaedem res maneant alio modo. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Ita credo.: Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Bork: Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
Quis istum dolorem timet?: Quid iudicant sensus?
Si longus, levis;: Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Quo tandem modo?: Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper
voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta
artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem
illustriorem satis ornatus possit accedere.

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.
Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Video enim et magnos et eosdem bene longinquos dolores, quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis, qui honestatem ipsam per se non amatis.

Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Optime, inquam. Hoc non est positum in nostra actione. Sit sane ista voluptas. Cave putes quicquam esse verius. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quis est tam dissimile homini.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Et quidem, inquit, vehementer errat;
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.