Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ego vero isti, inquam, permitto. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quippe: habes enim a rhetoribus; Duo Reges: constructio interrete. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Bonum incolumis acies: misera caecitas. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

In omni enim animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus, quibus tamen et dolore vacare opus est et valere;

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Proclivi currit oratio.: At iam decimum annum in spelunca iacet.
Bork: Itaque his sapiens semper vacabit.
Bork: Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Zenonem roges;: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque
vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo
nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari,
quia voluptatem.

Non laboro, inquit, de nomine.

Bork
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Est, ut dicis, inquam.
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Non laboro, inquit, de nomine.