An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sint ista Graecorum; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Duo Reges: constructio interrete. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Qui est in parvis malis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Nos commodius agimus. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Ut pulsi recurrant?

At iam decimum annum in spelunca iacet. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Optime, inquam.: Quorum altera prosunt, nocent altera.
Eam stabilem appellas.: Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Bork: Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Equidem e Cn.: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Bork: Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
Idem adhuc;: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis
rebus perquirendisque deterreantur?

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem
epulis celebrari memoriam sui nominis.