Quippe: habes enim a rhetoribus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Duo Reges: constructio interrete. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Illa tamen simplicia, vestra versuta. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Bork Quo modo autem philosophus loquitur? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Bork

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Prioris generis est docilitas, memoria; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam
sententiam.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus
amicitiis praesidii.

Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Simus igitur contenti his.
Immo videri fortasse.
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.

Bork: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Sullae consulatum?: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Bork: Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Tu quidem reddes;: Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?