Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Duo Reges: constructio interrete. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Idemne, quod iucunde? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Igitur ne dolorem quidem. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Sed residamus, inquit, si placet.

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam
sine hac Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare
tuebere et munies.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu cogitemus.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Pollicetur certe.: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Certe non potest.: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Tu quidem reddes;: Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Bork: Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Bork: Hoc non est positum in nostra actione.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; An haec ab eo non dicuntur? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.