Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Duo Reges: constructio interrete. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Facillimum id quidem est, inquam.

Quis enim redargueret? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Cum autem dispicere coepimus et sentire quid, simus et quid
ab animantibus ceteris differamus, tum ea sequi incipimus,
ad quae nati sumus.

In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Nos commodius agimus.: Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Quae sequuntur igitur?: Qui est in parvis malis.
Disserendi artem nullam habuit.: Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Bork: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Bork Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Et quidem, inquit, vehementer errat;

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.