Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. De illis, cum volemus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Hoc est non dividere, sed frangere. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media
omnia aut pleraque servantem vivere.

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret
Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Consequens enim est et post oritur, ut dixi.
Sed ad bona praeterita redeamus.
Num quid tale Democritus?

Confecta res esset.: Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Bork: Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
Bork: Sed tamen intellego quid velit.
Bork: Quid de Pythagora?

Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Quo tandem modo? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Minime vero istorum quidem, inquit. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;