Quae cum dixisset, finem ille.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Duo Reges: constructio interrete. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Atque etiam ad iustitiam colendam, ad tuendas amicitias et
reliquas caritates quid natura valeat haec una cognitio
potest tradere.

Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse
vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?

Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis.

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Tum ille: Ain tandem? Stoicos roga. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Bork: Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Quare attende, quaeso.: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quid vero?: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Haec dicuntur inconstantissime. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?